Siz konuştuğunuzda sizi "gerçekten" dinleyen kaç kişi var çevrenizde ? Bu "gerçekten" dinleme konusunu çok önemser oldum son zamanda. Bence bu durum çocuğumuzla, eşimizle, arkadaşlarımızla olan ilişkilerimizde çok önemli . Özellikle de birisini dinlerken göz teması kurmak ve onu yargılamadan "sadece dinlemek" çok önemli bence.
Bakın Leyla Navaro, "Gerçekten Beni Duyuyor musun ? " adlı kitabında bu konuya nasıl değinmiş :
"Beni dinlemiyorsun zaten..." dedi Metin. "Dinliyorum tabii", dedi Avni Bey, başını gazetelerden kaldırarak,"Bak söylediklerini tekrar edeyim : Dedin ki, bu yıl dersler çok ağır, hocalar da durmadan ders yüklüyor , dedin...gördün mü, bak nasıl dinliyormuşum...Oğlum, şikayet bir işe yaramaz, biz de o yollardan geçtik, okul hayatı böyle,sıkı çalışıp adam olacaksın. Ben senin yaşındayken..."
"Tamam baba, kalsın..." dedi Metin.
Acaba Avni Bey gerçekten oğlunu dinledi mi ? Yoksa sadece sözlerini mi duydu ?
Kendimizi düşünelim...Yakın çevremizi, arkadaşlarımızı...Bir derdimiz, sorunumuz olduğu zaman ilk aklımıza gelen kişi kimdir ? Kimi düşünüp ona derdimiz anlatmayı hayal ederiz ? Neden o kişi de başkası değil ? Bu kişi dinlerken genellikle ne yapar??
Bir de derdimiz olduğunda, kesinlikle anlatmak istemediğimiz kişiler vardır."O zaten anlamaz" diye düşünürüz. Neden anlamaz?Anlamadığını nasıl anlıyoruz? Ne yaparız ki ?"
Bence herkesin duyulmaya ihtiyacı ve de hakkı var. Zaten dostumuzu , arkadaşımızdan ayıran en önemli özellik, bizi "gerçekten" duyuyor olması değil mi ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder